Ik ben dus ook gek van Fantastic Damage van El-P, en het is gelijk een van enige hiphop cd's die ik heb. Mijn vraag: zijn de Cannibal Ox en Aesop Rock albums even goed? En die van Company Flow?

-- bas (bas@kindamuzik.net), June 19, 2002

Answers

Ja, min of meer. Vergeet Can Ox en de Oxtrumentals niet in je karretkje te gooien. Check ook Clouddead en ik kan Arrythmia van Antipop Consortium niet vaak genoeg aanprijzen.

-- Arien (saguamura@home.nl), June 19, 2002.

Hiphop komt in mijn kast op amper voor Bas, op wat oud werk van Public Enemey en Disposable heroes of Hiphopcrasy na, maar inderdaad: ook ik vind Arrythmia van Antipop Consortium is een snoepje.

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), June 19, 2002.

Oh ja, natuurlijk. Mocht je geld overhouden ga dan als de bliksem naar de midprice en pluk PE 's Fear Of A Black Planet ook maar meteen mee.

-- Arien (saguamura@home.nl), June 19, 2002.

eerlijk gezegd kan ik niet zoveel met Anti-pop consortium. niet dat ik het slecht vind, maar het is me te ehh bedacht allemaal. ik ga meer voor de laidback hiphop van People Under The Stairs en Mike Laid. in mijn kast staat vrij veel hiphop. maar vooral ouder (paris, public enemy, de la soul) en wat nieuwer (company flow, arsonist) spul.

-- theo ploeg (theo@cut-up.com), June 19, 2002.

Bedacht, ja dat krijg je al gauw als je een beetje idm in de mix doet. Ik kan het wel pruimen hoor. En over laidback gesproken: Prefuse 73!

-- Arien (saguamura@home.nl), June 19, 2002.

Zou eerder wat KRS-One/boogie downproductions aanschaffen. En natuurlijk Ultra Magnetic MCs, Stetsasonic, Basehead en Public Enemy!!!! Anti Pop Cons. is heel goed maar niet zo goed als El-P (in mijn opinie NATUURLIJK). Fantastic Damage is veel *rijker.* Anti Pop Cons is abstracter. Best wel grappig: Veel van die groepjes (APC,...) worden meer gekocht door blanke indie kids.

-- nathalie (stevienixed@yahoo.com), June 19, 2002.

Uh Company Flow: ESSENTIEEL. Alsook Solesides. blablabla...

-- nathalie (stevienixed@yahoo.com), June 19, 2002.

Veel van die groepjes (APC,...) worden meer gekocht door blanke indie kids.

Nath, hiphop is allang niets anders dan black music for white people. Vraag me af waar de "echte ghettokids" (ja, sorry;-) eigenlijk nou wel naar luisteren. Busta? Master P?

-- Arien (saguamura@home.nl), June 19, 2002.

hiphop is allang niets anders dan black music for white people.

Arien, dat is breakdansen op een hellend vlak. Kijk uit. Ik wil ook opmerken dat je jezelf zwaar tekort doet door alleen naar bovengenoemde "verantwoorde" hiphop te luisteren (hoe goed ik die zelf ook vaak mag vinden). Sterker nog, ik denk niet dat met zo'n selectieve intake de waarde, rijkdom, articiteit, beleving en lol van wat hiphop-in-de-breedte is, ook maar kan benaderen.

-- JoB (jobwit@vpro.nl), June 19, 2002.

Het kwam inderdaad nogal bot uit mijn keyboard (wat hebben we allemaal vandaag?;-) en als je media als Vibe, The Source en DaveyD ziet kom je al snel tot de conclusie dat deze b-boy allang met een ontwrichte schouder in de poli had moeten liggen. Als er uiteindelijk 1 genre bestaat waar geen kleurscheiding meer is dan is hiphop het wel. Zeker buiten de VS.

Ik doelde met die uitspraak op het feit dat hiphop-platen (ook commercieel) voor een groot deel gekocht worden door een jong, blank publiek en zogenaamde alt./undie-hiphop al helemaal (al heb ik het vermoeden dat het in dit geval meer om lezers van The Wire gaat. Kan me nog herinneren toen Can Ox in Club Lek speelde om meteen daarna naar Paradiso te gaan met een paar oude witte mannen in hun kielzog). Vandaar. Maar in de big picture had ik het dus idd bij het verkeerde eind. Waarvoor mijn excuses.

Ik wil ook opmerken dat je jezelf zwaar tekort doet door alleen naar bovengenoemde "verantwoorde" hiphop te luisteren

Dat is ook absoluut niet het geval. Pass the Courvoisier!

-- Arien (saguamura@home.nl), June 19, 2002.

Wat ik bedoelde is dat deze (progressieve) vorm van hip hop voornamelijk wordt gekocht door blanken en niet afrikaans-amerikaanse fans. Waarschijnlijk omdat het sterk aanleunt tegen hun Rock?

-- nathalie (stevienixed@yahoo.com), June 20, 2002.

(...)deze (progressieve) vorm van hip hop voornamelijk wordt gekocht door blanken en niet afrikaans-amerikaanse fans. Waarschijnlijk omdat het sterk aanleunt tegen hun Rock?

Het is een kwestie van identificatie. Ik kan me niet identificeren met de gemiddelde hiphopplaat die de laatste (pak-em-beet) 10 jaar te zien is op de clipzenders. Ik vind de clips belabberd (inhoudelijk, technisch zijn ze meestal dik in orde), met de stereotypen die erin te zien zijn heb ik niets en de beats zijn meestal slappe hap (veel te veel r&b). Oude LL Cool J (Radio is en blijft een geweldige plaat), Schooly D en Public Enemy hadden een zeer aantrekkelijk agressiviteit in hun sound. Die mis ik bij de commcerciele hiphop en vind ik eindelijk weer terug bij Def Jux, Clouddead en Dalek.

-- Vido (vidoliber@hotmail.com), June 20, 2002.

check zeker ook mike ladd / infesticons en disflex 6 als je el-p goed vindt. en is dat zo, dat deze hiphop meer wordt gekocht / geluisterd door witten dan door zwarten? ik vraag het me af. ik denk dat het gewoon twee verschillende soorten publiek zijn. lijkt mij, tenminste.

-- lubacov (luba@animejunction.com), June 20, 2002.

ik denk dat het gewoon twee verschillende soorten publiek zijn. lijkt mij, tenminste.

Ben ik het mee eens. Misschien kijk ik nu wel iets te zwart-wit (slechte woordkeus), maar volgens mij kunnen "zwarte" ghetto jongens zich meer met het pimpy karakter van hiphop identificeren. Die pimps presenteren zich immers ook als straatjongens die zich hebben opgewerkt. De white kids hebben dat gevoel veel minder, omdat in amerika vaak de blanke kinderen toch wat rijker zijn, dan de jongens uit de ghetto's, dus die kennen dat straatschoffie's idee helemaal niet, en kunnen zich ook voor geen meter identificeren met die persoon die alleen opschept over zijn ho's en pimps, maar misschien wel met de onderwerpen, die de vaak wat undergrounder groepen aansnijden.

-- Maarten Zinkstok (mzinkstok@hotmail.com), June 20, 2002.

Sterker nog, ik denk niet dat met zo'n selectieve intake de waarde, rijkdom, articiteit, beleving en lol van wat hiphop-in-de- breedte is, ook maar kan benaderen.

Maar ik kan hiphop over het algemeen dan ook maar weinig waarderen. Behalve PE en de Disposable Heroes of Hiphoprisy dan, de rest vond en vind ik saai en vervelend. Ik trek een heel album van pak-em beet Busta Rhymes of Eminem niet, terwijl een enkel liedje best heel goed kan vallen. Bij El-P gaat het me niet om de hiphop, maar het zit muzikaal zo verschrikkelijk goed in elkaar dat het genre-overstijgend is. Ik zie het niet meer als hiphop, maar als muziek die in mijn straatje past, net zoals ik Slayer niet meer alleen als metal zie. Het raakt me op een of andere manier, en ik ben benieuwd of Can Ox me ook zo raakt (heb hem inmiddels besteld). Antipop Consortium heb ik geluisterd en hoewel ze zeker geen doorsnee hiphop zijn, vind ik het maar een slappe hap.

-- bas (bas@kindamuzik.net), June 20, 2002.

Slayer is PUNK, Bas! hahah

-- nathalie (stevienixed@yahoo.com), June 20, 2002.

Bas, voordat je afrekent met je motherfuckin karretje ga dan even terug naar de sectie Kool Keith en haal daar Lost In Space en dat Dr.Octagon album. Ultramagnetic MC's vind je daar ook, kan je blind aanschaffen.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), July 10, 2002.