Muziek haten is, net als van muziek houden, een ESSENTIEEL onderdeel van het fan-zijn.

JoB in de thread 'Why hate it?'

Welke muziek, en waarom, haat je op dit moment uit de grond van je hart?

-- gieteling (neben10@hotmail.com), April 24, 2002

Answers

'Nothing at all' van Luke Slater, omdat het op 'Ray of light' van Madonna lijkt en die vreselijke zanger prima past in de Grote Engelse Traditie Van Non-Zangers.

'Soak up the sun' van Sheryl Crowe, omdat mijn sprekende bankcomputer minder dood klinkt.

-- gieteling (neben10@hotmail.com), April 24, 2002.

Heb in die thread Within Temptation al genoemd. Boeren-bombast. Kan het niet anders omschrijven.

-- Arien (saguamura@home.nl), April 24, 2002.

De mannen in die band zien er ook uit als zulke...tja...muzikanten.

-- gieteling (neben10@hotmail.com), April 24, 2002.

Nickelback. Radiohead. Tortoise. Frank Zappa. Waarom? Shit, moet het nog gezegd worden? Vooral wat betreft Nickelback heb ik een probleem. Het is niet zozeer hun muziek maar het hele paket. Gisteren nog over gehad met iemand. Je weet dat een NB fan gewoon beantwoord aan alle *cliches*. Of toch bijna niets gemeenschappelijk zal hebben met jou. Snobistisch? Kan zijn maar dan nog liever dat dan houden van Nickelback. ;-) Zappa,Radiohead en Tortoise? Vind het gewoon leuk om mensen op te jutten. ;-)

-- nathalie (stevienixed@hotmail.com), April 24, 2002.

Ik haat met volle teugen de nieuwe Heather Nova. Vroeger genoot ik van haar concerten, maar achteraf denk ik dat dat vooral mijn puberhormonen waren. Met haar laatste plaat is ze alleen nog maar een lekker wijf, want jezus wat een kutmuziek.

-- erik (erikstronks@hotmail.com), April 24, 2002.

Acda & De Munnik / De Poema's. Jamiroquai. Pavement. Maar vooral toch die ene vent, wiens naam ik heb verdrukt. Donald Fagen of zo? Een paar jaar geleden had hij 2 hitjes met nogal gelikte (en eerlijk is eerlijk: ook goede videoclips). Die plaat heette "Kazamazoo" of iets dergelijks. Ik heb nog nooit zulke irritante, overgeproduceerde neuzelige muziek gehoord. Gelukkig is hij sindsdien ook van de aardbodem verdwenen.

-- Martijn ter Haar (wmterhaar@myrealbox.com), April 25, 2002.

Haat is een te sterk woord, maar om de zoveel tijd komt er wel eens een plaatje langs dat mij zeer tegen de haren instrijkt. Gelukkig is het alweer jaren geleden dat de laatste keer was, maar die is dan ook onovertroffen. Charles & Eddie: Would I Lie To You?
Brrrrrrrrrrrrr.... Walgelijk!

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 25, 2002.

Martijn: Hoe kan je Pavement haten? Dat je het niet mooi vindt kan natuurlijk wel (ook moeilijk voor te stellen) maar haten is wel een duidelijke stap verder. Hoe komt dat?

-- Norbert (norbert@kindamuzik.net), April 25, 2002.

Haten gaat wel erg ver, maar goed, Charles & Eddie komen dicht in de buurt. Jamiroquai trouwens ook. Is allebei ronduit irritante en vervelende muziek.

Ben ook wel benieuwd waarom iemand Pavement zou haten.

-- Martijn (thinksmallzine@hotmail.com), April 25, 2002.

Oh ja, helemaal verdrongen: Ik haat Stereophonics. Van slappe britpop naar nep-Black Crowes in 2 platen tijd, daar moet je pas echt een goeie kutband voor zijn. En David Gray. Die stem heeft precies de juiste pitch om mij een flinke kiespijn te verzorgen. Zelfde geldt voor die gast van Starsailor, alleen zijn bij hun de liedjes nog slechter. En dat slappe Brazilliaanse fusion-lounge...man, breek me de bek niet open...

-- Arien (saguamura@home.nl), April 25, 2002.

Cunting Crows vind ik toch ook heel erg. En die laatste van Tricky was zoooooooooooooooooooooooooooooo slecht, die verdient wel wat haat. Verder heb ik een hele lijst in die vorige haat-thread gepost. Af en toe is haat wel goed om de dingen duidelijk in hun perspectief te zien. Het moet alleen niet zo overheersen, dan wordt je zo'n zuurbekje.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 26, 2002.

Ben ook wel benieuwd waarom iemand Pavement zou haten.

Eens kijken. Ze kunnen niet spelen en niet zingen. Nou geldt dat ook voor bv Johnny Dowd, dus dat zegt niet alles, maar het is geen goed begin. En zeker niet als je melodieuze poprock probeert te spelen, dan moet die melodie wel ergens op lijken en een beetje swing kan ook geen kwaad. De liedjes zelf zijn lichtvoetige nikserigheid, eventueel aangevuld met wat zeurderige elementen, wat dan nog versterkt wordt door de irritante pogingen tot humor. Wat ook nog bijdraagt tot de irritatie is dat hele volksstammen dit geniaal vinden en dat terwijl er een perfect voorbeeld is van hoe het wel moet, een band die alles goed doet wat Pavement verneukt: The Posies.

-- Martijn (wmterhaar@myrealbox.com), April 26, 2002.

En Martijn heeft helemal gelijk. Verder vind ik Pavement vooral saai.

-- bas (bas@kindamuzik.net), April 26, 2002.